Sen gittin gideli annem düştüğüm kuyudan bir adım bile çıkamadım battıkça battım...
Özlemin, özleminiz beni mahvetti ne ara tam bir yıl oldu gidişin hiç anlamadım sanki daha şimdi kaybettim seni sanki daha yeni yetim kaldım, acın o kadar taze ki hiç azalmadı resmen gün geçtikçe arttı ...
Kokunu özledim adımı seslenişini özledim sana sıkı sıkı sarılmayı özledim seninle ilgili olan her şeyi özledim be annem..
Babamın yıktığı dünyamı sen yakıp kül ettin annem. Bu yaşta hem babasız hem annesiz kalmak ne kadar zor bir bilseniz , boş evde anne diye seslenip ama hiç bir cevap duymamak ne kadar zor bilirmisiniz , anne baba diye seslenen küçücük çocukları bile kıskanmak nasıl bir şeydir bilirmisiniz, bilmezsiniz siz anca gitmeyi bilirsiniz ...
Özlemek çok kötü bir duyguymuş çok can yakan bir şeymiş , üzerimdeki anne duasının bile yokluğunu hissediyorum yorgunum hemde çok ve ben nasıl dayanıcam sensizliğe hiç bilmiyorum be annem. Babamda sen yanımdaydın gücüme güç kattın ama şimdi siz yoksunuz kolum kanadım kırık ...
Sen gittiğinden beri hiç bir şey yolunda gitmedi be annem hemde hiç bir şey , herkes üzgün herkes hala şokta senin için yine yaptı yapacağını zengin kalkışı yapıp sesiz sedasız gitti diyorlar ah bir bilseler beş çocuğunun da dünyasını başına yıkıp gittiğini ah bir anlasalar bizi neler yaşadığımızı bir anlasalar...
Seni Babamı çok özledim artık bir umut sadece kavuşacağımız günü bekliyorum o güne dek umarım biraz olsun içimdeki acınız diner ... Mekanınız cennet olsun kızınız...
