Toştoşuma ..

Bu yazım biraz mektup gibi olacak, her gün gördüğüm ama burada yazacağım kimi şeyleri yüzüne söyleyemediğim kişiye toştoşuma ithaf ediyorum:)

Toştoşumla aramızda yedi yaş var. Ama hiç bir zaman ona abi demedim yâda diyemedim. Tamam, küçükken en nefret ettiğim en çok dayak yediğim insandı, beklide bu yüzden o zamanlarda ona hiç abi demedim. O dönemler sırf gıcıklığına demedim belki ama ilerleyen zamanlarda da ona abi diyemedim.  Bir gün olsun merak edipte ciddi ciddi bana nedenini sormadı ama hala da abi demem.

Abi demememin sebebini bir dönem düşündüm neden her söylediğimde yabancı birine sesleniyor gibi hissettiğimi anlamaya çalıştım ve sanırım sebebini buldum. Abi kelimesi gerçekten güzeldir, insanın abisinin olması çok daha güzeldir, insana güven güç verendir abi. Baba dan sonraki en büyük destekçiniz en güven verici yanında rahat edebileceğiniz özel biri veya birileridir abiler.

Abiler bu kadar özel, ama abi kelimesinde ben hep çok azda olsa soğukluk ve resmiyet hissi almışımdır, işte tamda bu yüzden o arada açılan ufak ama derin uçurumu sevmediğim için hiç abi demedim diyemedim.

Toştoşumu düşündüğüm zaman, eskiden aslında kimi zaman hala da oyun arkadaşım, dert ortağım, kankam bazen paramatiğim aynı zamanda görüşlerime, zevklerime kimi zaman zıt ve kırıcı olsa da her daim yanımda olduğunu bildiğim sığına bileceğim limanlardan biri ve umarım hep böyle kalır.

Hayat şu birkaç zamandır bizim için ailemiz için yaşaması zor günler, kaldırması zor sorumluluklar yüklese de omzumuza bu süreçte biraz daha büyüdüğümüzü ve sıkıca bağlandığımızı hissetim. Bu günlerde ailemin ve toştoşumun varlığı paha biçilmeyecek kadar değerli benim için.

Şükürler olsun ki aile olarak her zaman yanımda dasınız  varlığınız benim için ayrı bir huzur , her şey için tüm emekleriniz için teşekkürler..

Abim, kankam, arkadaşım, sırdaşım, dert ortağım, muhalefetim, toştoşum  iyiki varsın kankeyta umarım hep yanımda olursun  ..   

Asya..